Hoofdeconoom van de KBC-marktenzaal Mathias Van der Jeugt beschrijft hoe de ECB zich op Jackson Hole ten koste van de FED in de schijnwerpers zette.  

“Weken naar uitgekeken… Naar ZIJN moment de gloire… Een thuismatch… Een thuismatch op de jaarlijkse hoogmis… In Jackson Hole... Zijn Jackson Hole! Mee in de galerij der groten. Bernanke…. Yellen… Elk tijdperk zijn probleem. Powells antwoord: kort en krachtig. Zo kennen ze hem… “We zullen doorgaan!”… “Hogere rentes!”… “En vooral… Voor lange tijd!”… Inflatie lager in juli? Eén zwaluw maakt de lente niet… WERELDNIEUWS!!

En toch… En toch ging Powell ’s anderdaags niet als eerste over de tongen. En toch waren de schreeuwerige krantenheadlines niet aan hem besteed. Die eer viel te beurt aan de underdog. De Europese tegenhanger van de Fed, de ECB. Guerrillagewijs kaapten prominente ECB-leden de Amerikaanse monetaire samenkomst. En ze hadden een boodschap. Een duidelijke boodschap. En vooral een boodschap die onverwachter kwam dan de overgehypete headliner. De ECB zet een renteverhoging met 75 basispunten voor september in de steigers. 

Frankfurt wil op korte termijn groei offeren om op lange termijn prijsstabiliteit te bekomen. Al wie daar aan twijfelt – getuige de zomerrally – komt van een kale reis terug. Opvallende cameo in de toespraak van Fins ECB-lid Rehn: de euro. Hoewel de waarde van de eenheidsmunt geen beleidsdoelstelling is, wordt zijn zwakte een belangrijke overweging voor de beslissing in september. 

Ander opvallend gerucht: de afbouw van de balans. De ECB zweerde tot nu toe bij haar herinvesteringsbeleid. Sine die. We verhogen wel de rente MAAR… In tegenstelling tot de Fed of de Bank of England investeert de ECB elke vrijgekomen euro uit haar obligatieportefeuille – ruwweg €5000 miljard – in nieuwe obligaties. Voor het eerst klinkt het nu in de wandelgangen van de Eurotoren dat de ECB voor het jaareinde een blauwdruk voor de afbouw van de balans zal publiceren.”