wo. 6 mrt 2019

De Amerikaanse schalierevolutie is verre van voorbij, nu de twee grootste oliebedrijven ter wereld van plan zijn om hun productievolumes van schalieolie uit de Texaanse Permian-regio de komende jaren fors op te drijven. Analist David Duchi onderzocht wat dat concreet betekent en welke impact dit heeft op de olieprijs.
Meer en sneller schalie oppompen
Chevron wil tegen 2023 in de regio 900.000 vaten per dag (vpd) oppompen (tegenover 377.000 vpd nu en een eerdere doelstelling van 700.000 vpd tegen 2025) rekening houdende met een olieprijsassumptie van 60 USD per vat.
ExxonMobil (KBC Asset Management: “Houden”-advies, koersdoel 80 USD) heeft de ambitie om de schalievolumes in Permian op te drijven tot 1 miljoen vaten per dag of 80% meer dan het huidige volume (t.o.v. een eerdere doelstelling van 600.000 vpd tegen 2025).
De trend is duidelijk: meer schalieolie en sneller dan initieel voorzien. De totale Amerikaanse olieproductie is gestegen tot net boven 12 miljoen vaten per dag, waarvan zowat 8 mvpd uit schalie komen. Schalieolie is dus goed voor twee derde van de totale olieproductie in de VS en verantwoordelijk voor bijna alle volumegroei van het laatste decennium. De schalieregio Permian, die op de grens ligt van Texas en New Mexico, is de grootste en meest productieve in de VS met een huidig productieritme van naar schatting 4,2 mvpd (een verdubbeling op amper 3 jaar tijd).
Gevolgen voor de olieprijs
De toenemende focus van de oliereuzen in de meest productieve schalieregio heeft ook zo zijn gevolgen voor de olieprijs. De investeringsbudgetten van Exxon en Chevron zijn veel minder olieprijsgevoelig dan die van kleinere producenten, die vroeger verantwoordelijk waren voor de volumegroei in de Permian. De financieringskost van die oliemastodonten is veel lager en ze zouden beter in staat moeten zijn om logistieke bottlenecks op te lossen, in vergelijking met de zeer gefragmenteerde kleine schaliespelers. Dankzij verdere productiviteitsverbeteringen en toenemende schaalgrootte is ontginning in de Permian voor deze spelers al rendabel vanaf 35 à 40 USD per vat. De Amerikaanse WTI-prijs schommelt dit jaar rond 53 USD.
De taak van de OPEC wordt er dus niet makkelijker op. Het invoeren van productiebeperkingen kan de olieprijs tijdelijk hoger stuwen, maar is geen langetermijnstrategie. Samen met de verwachting van een afnemende olievraaggroei, is een stevig groeiende Amerikaanse schalieolieproductie het voornaamste argument voor KBC Asset Management's eerder gematigde olieprijsprognose van 60 USD voor Brent-olie na 2019.