vr. 19 mrt 2021

ExxonMobil lijkt eindelijk te plooien onder de externe druk. De groep moet zich aanpassen en moet groener gaan denken. Het grootste oliebedrijf ter wereld gemeten naar beurswaarde is nog altijd zwaar actief in olie- en gasproductie en in bijhorende downstreamactiviteiten zoals raffinage, petrochemie en brandstofdistributie. De voorbije jaren hadden ze het niet makkelijk met de verschuiving naar emissiearme technologieën. Ook de lage prijzen van het zwarte goud van weleer bezorgden hoofdpijn. Maar actie is nodig.
Emissiearme technologieën
Onder druk van beleggers en marktdeelnemers verandert ExxonMobil eindelijk van gedachtengoed. Terwijl ExxonMobil voorheen voorstander was om te blijven investeren in olie om zo aan de groeiende energievraag in de wereld te voldoen, hamert het de laatste tijd meer op investeringen in emissiearme technologieën. Het ziet groeimogelijkheden in koolstofopvang, waterstof en biobrandstoffen. Gezien de slechte reputatie en staat van dienst, is het natuurlijk gemakkelijk om Exxon te beschuldigen van louter greenwashing, maar dat neemt niet weg dat KBC Asset Management niet erg zeker is dat er echt sprake is van een verandering in de bedrijfscultuur.
Historische oliespeler
ExxonMobil heeft veruit de grootste bewezen reserves van 20 jaar. Dat cijfer ligt nog veel hoger als de waarschijnlijke reserves meegerekend worden, zodat het duidelijk is dat het nog steeds 'all-in’ gaat op olie. Geen wonder dat Exxon zwaar inzet op koolstof opslag als wondermiddel. Als dusdanig kan de groep deze reserves nog steeds produceren door alleen de CO2 op te vangen. Maar KBC Asset Management ziet koolstof opslag niet als de oplossing, enerzijds omdat er nog veel hindernissen zijn. Belangrijker is dat het niet uitstoten van CO2 een veel betere oplossing lijkt dan het 'en masse' onder de grond te stoppen.
Bovendien liggen de activa van Exxon hoog op de mondiale kostencurve. Dit is geen goede positie om op langere termijn in te verkeren. Wanneer de olieconsumptie begint af te nemen, zullen de producenten die het hoogst op de kostencurve staan immers als eerste moeten stoppen met produceren omdat ze geen winst meer kunnen maken. Vandaag is die situatie nog zeker geen realiteit (aangezien veel van hun Amerikaanse schalie- en Canadese collega's nog steeds boven hen staan op de kostencurve en de piek in het olieverbruik waarschijnlijk nog jaren weg is).
Gezien Exxon's grote reserves is het mogelijk dat ze op een bepaald moment geconfronteerd zullen worden met meer gestrande activa. Uiteindelijk zijn het de producenten in Saoedi-Arabië, Rusland en Brazilië die als laatsten olie zullen oppompen, omdat deze aan lagere prijzen werken dan Exxon.
Schuld en rendement
Exxon had jarenlang een van de sterkste balansen van de oliemultinationals, maar de zware investeringen in fossiele brandstoffen en de daaropvolgende grote afschrijvingen en een stijgende schuldgraad tot boven 30% brachten hen in lijn met de Europese sectorgenoten. Deze slechte kapitaalallocatie heeft ook gewogen op het rendement en Exxon is al jaren niet in staat om zijn kapitaalkosten te dekken. De lage toegevoegde waarde van de activa leidt tot een aanhoudende sterke afhankelijkheid van de prijzen van olie, gas en raffinageprijzen (waarvan KBC Asset Management de langetermijnvooruitzichten niet rooskleurig inschat) en KBC AM verwacht op dit vlak niet veel verbetering.
Waardering
Dankzij de recente sterke rally van het ExxonMobil-aandeel is de waardering aanzienlijk gestegen. Met een verwachte koers-winstverhouding van 15,5x en EV/EBITDA van 7x wordt Exxon verhandeld tegen een aanzienlijke premie ten opzichte van de 9,5x en 4,6x van de Europese majors. KBC AM verlaagt het "Houden"-advies naar "Verkopen" met een koersdoel van 50 dollar.
