Niet enkel aandelen, maar ook de meeste grondstoffen hebben al eventjes af te rekenen met heel wat verkoopdruk. Een vat ruwe Brentolie noteerde begin vorige maand nog vlot boven 120 dollar per vat, maar de prijs viel terug tot ongeveer 100 dollar na een aanzienlijke valversnelling de voorbije paar dagen. Zelfde scenario voor de koperprijs, die vaak beschouwd wordt als de kanarie in de economische koolmijn. Het metaal kelderde recent van 460 dollar per pond naar 340 dollar. De prijs van ijzererts zette een stevige stap terug door zowat 20% van zijn waarde te verliezen.

Enkel gas is een eenzame uitzondering, want de prijs schoot recent met maar liefst 115% de lucht in. Vanaf volgende week gaat de gaskraan van de Nord Stream 1 pijplijn volledig dicht. Officieel is dat omwille van werkzaamheden, maar in werkelijkheid is het wellicht een tactische zet van Rusland. De geplande einddatum van die werken werd vastgeprikt op 21 juli, maar slechts enkelingen durven hopen dat dit effectief het geval zal zijn. Rusland heeft Europa in een tang, en dus ook de gasprijs.

Recessievries

De prijsdalingen voor de rest van de grondstoffenmarkt komen niet uit de lucht vallen. Meer en meer marktpartijen geraken er van overtuigd dat de vraag naar heel wat metalen en ertsen kan dalen omdat de kans op een economische recessie groter en groter wordt. Minder groei is minder vraag. Zo’n groeikrimp heeft alles te maken met de stijgende rente en de afbouw van andere economische stimuli, als reactie op de aanhoudend hoge inflatiecijfers. Dat verklaart waarom zowel in de VS als in Europa de kans op een recessie stelselmatig toeneemt. In China belandde de economie trouwens al een tijdlang in het sukkelstraatje, met de groeten van covid-19. De autoriteiten stellen er alles in het werk om de groei zoveel mogelijk te stutten, maar de groeikrimp zorgt voor een lagere grondstoffenvraag. Het land is dan ook één van ’s werelds grootste kopers van grondstoffen.

Inflatie-impact

Er is één gemeenschappelijke deler tussen alle landen: hoge inflatie. Dat weegt op het gezinsinkomen en de bedrijfsmarges en dus op de economische groei. In de VS wil de centrale bank de inflatiepiek counteren met renteverhogingen, ook al treft ze daarmee de economie extra hard. Maar de Europese centrale bank is zo’n beleid niet helemaal genegen. De bank, en bij uitbreiding heel Europa, heeft bijkomende katten te geselen, met name de noodzaak om de energiebevoorrading te verzekeren. Hoewel een op lager toerental draaiende economie geen goed nieuws is voor de bedrijfswinsten, de werkgelegenheid en de investeringsneiging, is het wel degelijk goed nieuws voor de inflatie. Ontspanning op de grondstoffenmarkt is daardoor een erg belangrijk wapen dat de centrale banken in hun queeste kan helpen. Het zou wat dat betreft ook helpen dat de voedingsprijzen zouden dalen. Maar op basis van de tarweprijs is dat zeker nog niet het geval.